Laurent-Béchet, kwekerij
Over de kwekerij Laurent & A. Béchet is weinig bekend.
A.Béchet was tuinbouwer en eigenaar van een kwekerij in Angers, Route des Ponts-de-cé. Hij was vooral gespecialiseerd in Bolgewassen, Canna’s en Dahlia’s.
Over Laurent vonden we helemaal niets terug, mogelijk heeft hij een vennootschap gevormd met A. Béchet
Volgens ons is ‚ Président de la Devansaye‘ het enige ras die ze ontwikkeld hebben : het werd in 1905 bekomen en samen met de grote Parijse zaadfirma Vilmorin-Andrieux op de markt gebracht.
Later ook aangeboden door andere ‘Pépinières’ zoals die van Jules Gouchault & Turbat uit Orleans (F) , Barbier uit Orleans (F), Vallet-Cyprien uit Saint-Mathurin (F)-enz…
Bekomen uit een kruising tussen ‚Dr.Morère‘ en ‚British Queen‘.
„Grote tot zeer grote donkerrode vruchten, uitstekend van smaak en lang houdbaar“
Catalogus Vilmorin-Andrieux-F-1906-
"Tamelijk vroeg ras met zeer grote donkerrode mooie vruchten die lang houdbaar zijn en goed geschikt zijn voor transport. Ook veel geteeld om te vervroegen, een ideaal ras voor liefhebbers.“
Félicien Lesourd (1944)
Cliché uit Vilmorin-Andrieux-Parijs-1911-
Uit de Gentse catalogus van Louis Van Houtte-1919-
Na WOI wordt deze aardbei minder populair bij tuiniers, maar de Gentse tuinbouwfirma Louis Van Houtte heeft alleen maar lovende woorden over deze ‘Président de la Devansaye’
“Prachtige variëteit, vruchten zijn van uitstekende kwaliteit, van opmerkelijke houdbaarheid, heel waardevol ras voor de export”
De laatste vermeldingen zijn beschrijvingen en illustratie's in het aardbeiboek van de Tsjech Fr. Landowsky, ‘Pestovani Jahod" (CS) uit 1929 ( de afbeelding is wat verschillend dan die van Vilmorin-Andrieux ) en in “Le Fraisier’ van Félicien Lesourd uit 1944.
Na WOII blijkt dit ras voorgoed verdwenen…
Wie was ‘Président de la Devansaye’ ?
Alphonse de la Devansaye (1845-1900) was een collectionneur van zeldzame planten, vooral van orchideen en palmen. Voor Anthurium scherzenianum , of de flamingoplant , had hij een zwak en door zaaien bekwam hij talrijke nieuwe rassen die hij op binnen-en buitenlandse manifestaties tentoonstelde : één van die rassen droeg hij op aan zijn echtgenote ‘Anthirium scherzenianum var. „Madame de la Devansaye“.
Hij was eigenaar van het kasteel van Fresne te Auverse (Maine-et-Loire) en in zijn tuinen en serren expérimenteerde hij met deze planten. Hij haalde zijn kennis uit zijn enorm rijke botanische bibliotheek.
In 1878 werd hij Président van de ‘Société d’Horticulture’ te Angers.
Bij zijn vroegtijdig overlijden in 1900--hij was toen 55 jaar-- zou zijn dochter al zijn tuinbouwboeken schenken aan de tuinbouwvereniging van Angers.
Nécrologie uit "Revue Horticole"-Parijs-1900-