Vergeten Tuinbouwers

Vergeten tuinbouwers

 

Al jarenlang zijn we geboeid naar de herkomst van groenterassen : door wie en waar werden ze ontwikkeld, en hoe zijn ze ontstaan ?

Van zoveel rassen van aardappels, tomaten, selders, meloenen… vonden we de zaaiers/ontwikkelaars/obtentors terug en gingen op zoek naar hun ‘biografie’, hun gedrevenheid , hun leven, …

Wie waren ze ? dokters en chirurgen, pastoors en broeders, boswachters en leidekkers, kasteelhoveniers , tuinbouwers en landbouwers, industriëlen, Baronnen en Graven, professoren, zaadhandelaars….

Onze speurtocht in oude tuinboeken, tijdschriften, zadencatalogi…,ook contacten met andere geïnteresseerde tuinliefhebbers in binnen en buitenland…leverde veel informatie op, maar het blijft een lange zoektocht zonder einde.

Meer dan 500 kwekers werden in een lijst opgenomen, van sommigen vonden we veel gegevens terug , van anderen nauwelijks iets…

 

 

Schraepen-Joseph-Trib-hort-soc-1911-
Thomas-Louis-Tribune-hort
Salter-John-Le-Jardin-1909-

Jozsef Agnelli (1852-1923) was een Hongaarse priester die in de periode eind 19°eeuw-begin 1900 meer dan 200 aardappelrassen heeft ontwikkeld. Zijn meest bekende rassen waren ‘Juweel van Hongarije’ en  L’ami du paysan’ . Deze rassen zijn de enigen die verspreid werden naar Engeland, Frankrijk en de VS. De anderen waren lokale rassen of streekrassen.

 

Naast aardappels bekwam hij ook meerdere meloen- en maïsvarieteiten.

 

Afbeelding hiernaast is uit de zadencatalogus van Edmund Mauthner uit Budapest anno 1894---cliché 1 = Aardappel 'Juweel van Hongarije'

Juweel van Hongarije' cat Mauthner-1894-

Allan Mac Lean (1797-1869) was arts aan het hospitaal te Colchester (Engeland), daarnaast interesseerde hij zich voor insekten (Entomologie), vogels (Ornithologie)en  tuinbouw (Horticulture) … Hij ontwikkelde twee appelvarieteiten : ‘MacLean’s Favourite’ (in 1820) en ‘Sudburry Beauty’ maar was rond 1850-1860 vooral bekend als erwtenspecialist (“one of England’s most famous pea breeders”. Tot zijn creaties behoren rassen zoals ‘Bijou’ ‘Blue Peter’’Wonderful’ ‘Best of all’…De meesten zijn nu nog verkrijgbaar.

Als hommage aan deze eminente kweker ontwikkelde Charles Turner van de ‘Royal Nurseries’ in Slough rond 1870  een erwtenras  “Doctor McLean”…

Blue Peter-Burvenich-1911-

Elisa de Vilmorin (1826-1868) was een moedige tuindame. Na het overlijden van haar jonge echtgenoot Louis de Vilmorin in 1860, neemt ze de omvangrijke kwekerijen van de bekende  Parijse zaadfirma Vilmorin-Andrieux over.

Ze was heel graag gezien bij de tuinlieden en ontving meerdere onderscheidingen voor haar liefdadigheidswerken.

In de aardbeienproefvelden van Verrières bij Parijs, voelde ze zich thuis. Daar teelde ze  meerdere botanische aardbeisoorten (Fragaria lucida, Fragaria Asa Gray, Fragaria virginiana,...en al de 'nieuwe' aardbeirassen die op de markt kwamen of die ze van bevriende telers ontving,  observeerde ze met een ongeziene passie.

De Brusselse pomoloog Josepf Decaisne (1807-1882) auteur van het 9-delige standaardwerk over fruit “Le Jardin fruitier du Museum'-(Paris-vanaf 1858) was onder de indruk van haar kennis en vroeg haar om het laatste deel over aardbeien op haar rekening te nemen. Er zouden 50 rassen beschreven en geïllustreerd worden maar door haar plotse dood in 1868 komen in dit laatste deel slechts een 20-tal rassen aan bod.

Naast een aardbei 'Madame Elisa Vilmorin'( F.Gloede-1854) is er ook een roos naar haar genoemd.

 

Vilmorin-Elisa-Lesourd-1930-

Reacties zijn gesloten.