Zebra (167)

Zebra (167)

Synoniem : Mogelijk identiek aan ‚Zébré gris‘.

Hecrick, U.P. (1931) beschrijft in zijn standaardwerk over bonen, een ras die ze in Amerika ‚Zebra‘ noemen en die in het midden van de 19° eeuw bekomen werd door de Franse bonenzaaier Eugène Perrier de la Bathie (1825-1916).

We vergeleken de illustratie en de beschrijving van ‚Zébré Gris‘, een obtentie van Eugène Perrier en die blijken identiek te zijn aan die van ‚Zebra‘

Hedrick U.P. vermeld ook „it has been listed in England and Australia“…in 1997 ontvingen we enkele zaden van deze ‚Zebra bean‘ via de zadencatalogus ‚Eden seeds‘ uit Gympie-Australië-

In 2023 gaan we deze bonen uitzaaien en vergelijken met de beschrijvingen en illustratie’s die we hebben uit de catalogus van Vilmorin-Andrieux en van C. Denaiffe

Zebra
zebra-1

Tekst en cover van de zaadfirma 'Eden seeds' -Gympie-Australia-1997---ernaast de gestreepte zaden van 'Zebra'

1997-98
Zebra-17
Zebra-13

“Zébré Gris” or “Zebra (?)” zo genoemd omwille van de grijswitte zaden met zwarte strepen.

In de 19 °eeuw kende Frankrijk twee beroemde bonenzaaiers : Auguste Bonnemain (1830-1903) en Eugene Perrier de la Bathie (1825-1916).

Van Auguste Bonnemain hebben we meerdere obtenties in onze collectie : ‘Merveille de France’, ‘Roi des verts’ ‘Soissons vert nain’…

Al sinds enige tijd zijn we tevergeefs op zoek naar ontwikkelingen van * Eugene Perrier de la Bathie  : ‘Gris Zébré’ ‘Beurre Ivoire’ ‘Ivoire Bicolore’ ‘Haricot de Conflans’…

Vorig jaar vonden we eindelijk een hint : in zijn standaardwerk over bonen “Beans of New York” ( 1931) beschrijft  U.P.Hedrick een boon ‘Zebra’, ontwikkeld door “Monsieur Perrier of France about de middle of the past century” en hij vermeld ook dat dit ras verspreidt werd naar Engeland en Australië.

Via het Australisch zaadhuis “Eden seeds” bekwamen we die fameuze ‘Zebra’ beans.

We teelden ze dit jaar (2023) en volgens ons komen al de beschrijvingen overeen met die van ‘Zébré Gris’ : de groeikracht, de lilakleurige bloemen, de verkleuring van de groene gevlekte peulen naar geelwit, het bonenpatroon, alles klopt behalve de smaak : ‘C’est un mangetout de goût exquis’ …we verkregen groene peulen die alleen in jonge toestand draadloos zijn, helaas worden ze snel draderig en dat is niet wat Denaiffe,C. (1906) beschrijft in ‘Les Haricots’ : “les cosses complètement développées sont absolument sans parchemin…”. Ook zouden ze ---volgens dezelfde Denaiffe, C.---niet volledig afrijpen in onze regio, de lage landen…We gaan ze opnieuw telen in 2024...

Reacties zijn gesloten.